Na een onrustige nacht met een hoop gepieker start je de dag met een lichaam dat al moe is nog voordat de activiteiten goed en wel opgestart zijn. Je ziet een vermoeide huid en de power, de kleur en frisse uitdrukking verdwijnt langzaam maar zeker uit je gezicht. De twinkel in je ogen is verdwenen en de bevlogenheid die je zo goed van jezelf kent, staat op een laag pitje.
Je pept jezelf mentaal op om vooral energiek de dag door te komen en zet jezelf aan om vooral zo goed en zo kwaad het kan focus te hebben en ‘lekker’ actief en ondernemend de dag te volbrengen.
Gelukkig heb je vakantie in het vooruitzicht waardoor je weer even kan opladen. Maar hoe vreemd is het toch, dat dit opgeladen zijn steeds van kortere duur is? Mentaal weet je precies wat je anders zou moeten doen. Beter voor jezelf zorgen. Ruimte nemen en grenzen stellen. Loskomen van voortdurende twijfel en het gevoel te kort te schieten. Je baalt ervan niet aan sporten toe te komen en je bent hard bezig om vooral positief te denken om zo je gevoel te beïnvloeden.
Waar is die ‘knop-om’? Waar ligt die sleutel toch om structureel verandering te krijgen? Je bent klaar met tijdelijke effecten, je wilt af van die drukte in het hoofd, een vol hoofd hebben en je leeg voelen. Je bent klaar met jouw energie voelen wegglippen en geen tools in handen te hebben hoe dit te veranderen. Hoe kan je weer voeling hebben met je eigen energie en bevlogenheid. Hoe kan je jouw creativiteit en veerkracht weer inzetten, in privé setting, in werk flow?
We zijn goed geworden in ons rustig te denken. Daar waar we zo goed zijn geworden de antwoorden te zoeken in ons hoofd, vergeten we te kijken naar wat het lichaam ons daar over vertelt. Intelligentie zit niet alleen in het hoofd. Het lichaam vertelt wat er op onbewust niveau is opgeslagen. We vergeten te luisteren naar wat het lichaam ons vertelt. Met het hoofd kan je eerdere situaties en pijnlijke momenten in je leven hebben verwerkt, maar geldt dat ook voor het lichaam? Soms ligt een oplossing dichter bij dan dat je in de gaten hebt.
Opruimen is wat anders dan iets een plekje geven. ‘Geef het een plekje’. Hoe vaak wordt dat niet gezegd op het moment dat er stevige gebeurtenissen in een leven plaatsvinden. Iets een plek geven is toch echt iets anders dan opruimen. Gebruik de symboliek van Marie Kondo maar. De stapels worden hoger, het heeft een plek maar ontneemt tegelijkertijd ruimte. Trek de deur dicht van die volle kamer en het is net alsof het er niet is….. en niet meer bestaat.
Dat wat een plek krijgt ontneemt ruimte. Het ligt als herinnering opgeslagen in het lichaam. Het verhindert je daar eigen energie en enthousiasme te stromen. Nodig jezelf eens uit te kijken naar wat non-verbaal aan informatie is opgeslagen in jouw lichaam. Onderzoek wat er zich in de dode hoek van jouw spiegel bevindt. Durf te kijken.
Uit het hoofd, naar het lichaam, een onderscheidende ingang om los te komen van die ellendige vicieuze cirkel. Het helpt jou richting te bepalen en ruimte te ervaren om door te stappen in alles wat je nu tegenhoudt. Het nodigt uit los te komen van oude patronen, een onderstroom die jou op onbewust level in een vertrouwde en bekende stand houdt. Een stand die nu niet meer voor je werkt. Het geeft richting om structureel te veranderen. Een persoonlijke groei in te stappen die jou de kwaliteit van leven geeft waar je van droomt en naar verlangt.
Tijd voor verandering. Tijd om inzicht te krijgen in wat emotionele ballast voor effect heeft op de kwaliteit van jouw leven. Tijd om te zien wat het effect is van deze onzichtbare druk op jouw energielevel, productiviteit, expressie, relaties aangaan, ondernemerschap, balans tussen voelen en denken.
Tijd voor ruimte, groei en vrij bewegen die zich weerspiegelt in positieve en aanstekelijke lichaamstaal.
Durf jij de uitdaging met jezelf aan te gaan?